Wstępnych informacji drogą udzielamy elektroniczną, ale zawsze niezbędna jest ocena pacjenta podczas konsultacji. Dzięki temu możemy optymalnie przygotować ścieżkę pacjenta do zabiegu i przeprowadzić wszystkie niezbędne procedury.
Na czym polega konsultacja
Wizyta konsultacyjna rozpoczyna się od specjalnego badania rentgenowskiego aparaturą dostępną w Paley European Institute.
W pierwszej kolejności pacjent spotka się z asystentem medycznym. Przeprowadzany jest szczegółowy wywiad. Wykonywane są także pomiary wzrostu, wagi oraz rozpiętości ramion.
Następnie dołącza zespół lekarski, który ogląda zdjęcia RTG i bada pacjenta, m.in poprzez badanie przedmiotowe sprawdza zakres ruchu, napięcia mięśniowego itp. Wyjaśnia, na czym polega procedura i doradza najlepszą strategię wydłużania dla danego pacjenta, biorąc pod uwagę jego indywidualne oczekiwania i uwzględniając proporcje jego ciała. Na podstawie badania radiologicznego zespół lekarski oblicza proporcje długości kości. Prawidłowy stosunek długości kości piszczelowej do kości udowej wynosi 0,80 +/-0,02. Jeśli wskaźnik ten jest na poziomie większym niż 0,82 oznacza to, że kości piszczelowe są stosunkowo długie w porównaniu do kości udowych i sugerowane będzie wydłużanie kości udowych. Natomiast jeśli wskaźnik wynosi poniżej 0,78 – prawdopodobnie zalecone zostanie wydłużanie kości podudzia. Dodatkowym kryterium są tu oczekiwania co do ilości dodatkowych centymetrów, ponieważ w kościach udowych można bezpiecznie uzyskać do 8 cm, zaś w obrębie podudzi jedynie 5 cm. Zespół lekarski szczegółowo omówi te i inne aspekty procedury, a następnie postara się odpowiedzieć na wszystkie pytania.
Po konsultacji lekarskiej z pacjentem zostaje jeszcze asystent medyczny, by odpowiedzieć na ewentualne dodatkowe pytania. Pacjent zwiedza z nimi również oddział fizjoterapii. W miarę możliwości ma także okazję, żeby porozmawiać z innymi pacjentami przechodzącymi procedurę wydłużania kończyn. Nie możemy tego zagwarantować, ponieważ pacjenci są umawiani na fizjoterapię niezależnie od harmonogramu konsultacji. Muszą również wyrazić zgodę na takie spotkanie. Szanujemy prywatność wszystkich pacjentów i gwarantujemy im dyskrecję.
Co miesiąc należy wysyłać zdjęcia RTG do Paley European Institute , gdzie dr Deszczyński i dr Albrewczyński ocenią postęp przebudowy kości. Najlepiej przesyłać je pocztą elektroniczną na adres badania@paleyeurope.com. Jeśli załączenie zdjęcia RTG do wiadomości e-mail nastręcza trudności, można wysłać płytę ze zdjęciem/zdjęciami na adres: Paley European Institute, ul. Aleja Rzeczypospolitej 1, 87-100 Warszawa.
Proces wydłużania kości udowych o 8 cm trwa trzy miesiące, po czym potrzebne są kolejne 2-3 miesiące na wygojenie tkanki kostnej do stanu pozwalającego na pełne obciążanie kończyny bez kul, razem jest to 5 miesięcy. Procedura wydłużania kości udowych o 5 cm trwa niecałe 2 miesiące. W przypadku gwoździa PRECICE do tego należy doliczyć dodatkowy miesiąc lub dwa. Po tym czasie możliwe będzie pełne obciążanie kończyn bez kul. W przypadku kości piszczelowych wydłużanie o 5 cm zajmuje trzy miesiące, zaś kolejne 2-3 miesiące trwa gojenie tkanki kostnej do stanu pozwalającego na chodzenie z pełnym obciążeniem bez kul.
Wielkość wydłużenia jest ograniczana przez możliwości tkanek miękkich. Ryzyko powikłań procedury wydłużania rośnie wraz z długością. Wydłużanie do 5 cm jest procedurą niskiego ryzyka. W przedziale 5-8 cm ryzyko jest średnie, zaś powyżej 8 cm – wysokie. Na przykład, by osiągnąć dodatkowe 10 cm wzrostu znacznie bezpieczniej jest wydłużyć kości udowe i piszczelowe po 5 cm, niż dowolną z nich o 10 cm.
Metoda PRECICE pierwszej generacji została opracowana przez firmę Ellipse Technologies we współpracy z zespołem chirurgów ortopedów, wśród których był m.in. dr Paley. Metoda ta była przeznaczona do leczenia nierówności kończyn. Dr Paley był pierwszym lekarzem w Stanach Zjednoczonych, który wszczepił gwóźdź P1. Stało się to 1 grudnia 2011 roku. Druga generacja gwoździa PRECICE (P2) powstała dzięki współpracy dr. Drora Paley i Ellipse Technologies przede wszystkim z myślą o potrzebach pacjentów, którym zależy na uzyskaniu wyższego wzrostu. Jest to więc pierwszy gwóźdź śródszpikowy zaprojektowany pod szczególne wymagania procedury estetycznej. Model P2 został pierwszy raz zastosowany przez dr. Paley w listopadzie 2013 r. P2 umożliwia osiągnięcie wydłużenia o 8 cm przy pomocy implantu dostępnego w trzech wielkościach: o średnicy 8,5 mm, 10,7 mm oraz 12,5 mm. Gwóźdź o średnicy 8,5 mm jest przeznaczony do drobniejszych kości, jakie normalnie mają dzieci, pacjenci dotknięci karłowatością, a także osoby dorosłe o drobnej budowie. Gwóźdź P2 charakteryzuje się też niemal czterokrotnie mocniejszą konstrukcją, umożliwiającą większe obciążanie. Ponadto wytrzymałość teleskopowego łącza została zwiększona prawie trzykrotnie, co ogranicza ryzyko usterki mechanizmu gwoździa w przypadku nadprodukcji tkanki kostnej, zapobiegając powikłaniom przedwczesnego zrostu (gojenia tkanki kostnej), które mogą zatrzymać proces wydłużania. Krótko mówiąc, Precice2 pozwala na większy zakres wydłużania dzięki mocniejszej konstrukcji z bardziej wytrzymałym tłokiem. P2 jest dostępny w kilku rozmiarach i uwzględnia różne typy budowy pacjentów. Najnowsza modyfikacja tego modelu polegała na wzmocnieniu połączenia pomiędzy dwoma teleskopowymi końcami gwoździa. Znajduje się tam specjalne spawane łącze zwane koroną, które w sporadycznych przypadkach ulegało awarii, zwiększając ryzyko złamania gwoździa. To dr Paley zidentyfikował ten mankament i doprowadził do jego eliminacji we współpracy z producentem, dodatkowo wzmacniając konstrukcję wyrobu. Model P2.1 trafił na rynek w grudniu 2014 r., zaś P2.2 w maju 2015 r., zastępując wszystkie wcześniejsze modele P2. Gwóźdź P2.2 jest jeszcze mocniejszy i bardziej odporny na wszelkie usterki czy złamanie. Firma Ellipse została przejęta przez koncern Nuvasive. Wyrób jest obecnie sprzedawany przez spółkę Nuvasive Specialized Orthopedics.
Cena procedury wydłużania kości udowych i piszczelowych obejmuje wszystkie dodatkowe zabiegi towarzyszące, takie jak plastyka pasma biodrowo-piszczelowego i wydłużanie ścięgna mięśnia dwugłowego przy wydłużaniu kości udowej czy ewentualne śruby blokujące przy wydłużaniu kości piszczelowej. Zabiegi te mają na celu ZAPOBIEGANIE powikłaniom. Zasadność ich wykonania jest określana podczas pierwszej wizyty konsultacyjnej. Dr Paley przeprowadza cztery testy (test Obera, ocena kąta podkolanowego, test Ely przy wydłużaniu kości udowej oraz test Silverskiolda przy wydłużaniu kości piszczelowej) służące do oceny funkcji mięśni i ewentualnych przykurczy: pasma biodrowo-piszczelowego/powięzi szerokiej, mięśni kulszowo-goleniowych oraz mięśnia prostego uda przy wydłużaniu kości udowej, zaś w przypadku wydłużania piszczeli – mięśnia trójgłowego łydki. Bez zbadania pacjenta nie ma możliwości określenia, czy i które zabiegi będą konieczne. Im większy zakres wydłużania, tym wyższe prawdopodobieństwo, że konieczna będzie plastyka tkanek miękkich. Dla zobrazowania, każdy pacjent poddawany wydłużaniu kości o 8 cm wymaga plastyki pasma biodrowo-piszczelowego, zaś w przypadku wydłużania o 5 cm konieczność taka występuje jedynie w 50% przypadków. W przypadku wydłużania piszczeli, jeśli w teście Silverskolda (podczas badania fizykalnego) ujawnione zostanie nadmierne napięcie ścięgna Achillesa, procedura może skutkować przykurczem mięśnia trójgłowego. Wprawdzie wykonuje się jego plastykę, jednak może ona prowadzić do trwałego osłabienia siły odbicia. Unikamy takich sytuacji i ograniczamy zakres wydłużania kości piszczelowych.
Jeśli nadmierne napięcie jest obecne już przed operacją, a nie zostanie przeprowadzona profilaktyczna plastyka, wówczas przykurcze mięśni/stawów będą wymagały bardziej kosztownych zabiegów w późniejszym terminie. Jednocześnie z wydłużaniem kości piszczelowych może być przeprowadzona profilaktyczna plastyka przedziału przedniego, która ma zapobiec zespołowi ciasnoty przedziałów powięziowych.
Na szczęście powikłania wymagające interwencji chirurgicznej są rzadkie. Tych związanych z nieplanowanymi interwencjami doświadcza około 4% pacjentów.
Ubezpieczenie zdrowotne nie pokrywa żadnych zabiegów medycyny estetycznej. Koszt to najistotniejsza przeszkoda dla większości osób zainteresowanych wydłużaniem kości ze względów estetycznych. Nie dość, że ubezpieczenie nie pokrywa kosztów samej procedury, to w przypadku powikłań wymagających dodatkowych zabiegów chirurgicznych ubezpieczenie nie pokryje też kosztów leczenia powikłań.
Paley Instytut jest NAJBEZPIECZNIEJSZYM i NAJBARDZIEJ WIARYGODNYM ośrodkiem na świecie, jeśli chodzi o takie zabiegi.
Ceny różnią się w zależności od kraju, ośrodka, specjalisty oraz metody. Znaczną część kosztów całej procedury stanowię te związane z zakupem samego urządzenia. Alternatywą są stabilizatory zewnętrzne, które są wprawdzie drogie, ale nadają się do wielokrotnego stosowania. Ceny używanych stabilizatorów zewnętrznych są bardzo niskie. Należy jednak podkreślić, że doświadczeń związanych z zakładaniem, a następnie noszeniem masywnego stabilizatora zewnętrznego, ze wszystkimi typowymi dla niego powikłaniami, takimi jak zakażenia, sztywność stawów czy blizny, nie można porównać do procedury z użyciem najnowszej, najbezpieczniejszej technologii minimalizującej blizny, zrosty i sztywność, ryzyko infekcji oraz dolegliwości bólowe. Wielu pacjentów decyduje się na leczenie za granicą właśnie ze względu na koszty. W wielu placówkach pacjent jest narażony na ryzyko trwałego kalectwa. Konsumentom bardzo trudno jest dobrze wybrać placówkę. Specjaliści przeprowadzający zabiegi wydłużania kończyn nie są sobie równi, podobnie jak zatrudniające ich ośrodki. Jeśli coś jest tańsze, to jeszcze nie oznacza, że pacjent uzyska taki sam, pożądany efekt. Naszym zdaniem w wielu przypadkach sprawdza się zasada, że cena odpowiada jakości. Precice to najbardziej zaawansowana i najbezpieczniejsza metoda wydłużania kończyn ze względów estetycznych, zapewniająca niższy poziom bólu i powikłań niż inne procedury.
Paley European Institute dysponuje NAJWIĘKSZYM DOŚWIADCZENIEM na świecie jeśli chodzi o takie zabiegi, co jest możliwe dzięki stałej współpracy z dr. Drorem Paley.
Dr Dror Paley ma największe doświadczenie w zakresie operacji wydłużania kończyn na świecie, wykonywanych zarówno w celu zwiększenia wzrostu, jak i wyrównania długości kończyn. Od 1986 r. wykonał ponad 20 tysięcy zabiegów wydłużania kończyn. Może się pochwalić najwyższym odsetkiem udanych procedur dla wszystkich metod. Ma to ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa pacjentów.
Naszym zdaniem wybór należy oprzeć na analizie 4 aspektów. Są nimi:
Bezpośrednio po zabiegu operacyjnym występuje ból pooperacyjny. Większość pacjentów korzysta ze znieczulenia zewnątrzoponowego. Często wstrzykujemy do rany miejscowy środek znieczulający o przedłużonym działaniu , który utrzymuje się w organizmie do 96 godzin. Metody te doskonale sprawdzają się w leczeniu bólu pooperacyjnego. Jeszcze podczas pobytu w szpitalu pacjenci zaczynają przyjmować doustne leki przeciwbólowe. Przy wypisie wszyscy pacjenci otrzymują receptę na leki przeciwbólowe oraz zalecenia jak je stosować. W okresie pierwszych dwóch tygodni po operacji większość pacjentów nadal odczuwa mniejszy lub większy ból pooperacyjny. Po jego ustaniu komfort pacjenta znacznie wzrasta. Największa bolesność pojawia się w czasie ćwiczeń rozciągających w ramach fizjoterapii oraz przy zasypianiu. Z tego też względu czasami przepisujemy leki nasenne. Większość pacjentów nie skarży się na dolegliwości bólowe w ciągu dnia. Sam proces wydłużania metodą Precice jest zazwyczaj bezbolesny. Osoby, które poddały się procedurze wydłużania sygnalizują występowanie tylko niewielkiego bólu.
Należy umówić się na wizytę w Paley European Institute za pośrednictwem telefonu +48 22 150 15 13 lub mailowo recepcja@paleyeurope.com
Po konsultacji w Paley European Institute Koordynatorzy Opieki Medycznej PEI z chęcią odpowiedzą na wszystkie organizacyjne pytania, przedstawią dalszą ścieżkę postępowania oraz wyznaczą terminy kolejnych konsultacji, termin operacji oraz cały plan postępowania pooperacyjnego.
Przed zabiegiem odbywa się wizyta przedoperacyjna z zespołem chirurgicznym, podczas której wypełniane są formularze zgody i inne niezbędne dokumenty. Pacjent spotyka się również z anestezjologiem. Co więcej, omawiane są metody znieczulenia operacyjnego oraz zwalczania bólu po operacji. Pacjent otrzymuje także zalecenia dotyczące zabiegu. Wizyta taka odbywa się najczęściej kilka dni przed operacją.
Hospitalizacja trwa zazwyczaj 3–4 noce. W szpitalu Medicover pacjenci powyżej 18 roku życia są kwaterowani w pokojach w ramach Oddziału Chirurgii, zaś pacjenci małoletni na Oddziale Chirurgii Dziecięcej.
Po zabiegu pacjent trafia do sali wybudzeń na godzinę lub dwie, a następnie do swojego pokoju. Jeśli na miejscu jest rodzina lub przyjaciele, nasi Koordynatorzy Opieki Medycznej udzielają informacji na bieżąco w trakcie zabiegu, a następnie po jego zakończeniu organizują spotkanie z dr Deszczyńskim i dr Albrewczyńskim. Następnie prowadzą rodzinę/przyjaciół do sali wybudzeń, jeśli pacjent sobie tego życzy. Osoba operowana ma założone wkłucie oraz cewnik Foleya (cewnik pęcherzowy). Cewnik pozostaje na miejscu do czasu usunięcia cewnika zewnątrzoponowego. Jeśli nie zastosowano znieczulenia zewnątrzoponowego, cewnik Foleya jest usuwany jeden lub dwa dni po zabiegu. Podczas pobytu w szpitalu zaczynamy podawanie leków przeciwzakrzepowych. Pielęgniarki dbają o komfort pacjenta oraz ułożenie zapobiegające tworzeniu się odleżyn. Co rano pobieramy krew do badania. Jeśli parametry są niezadowalające, może zostać zlecona transfuzja, co jednak zdarza się bardzo rzadko. Znieczulenie zewnątrzoponowe jest zazwyczaj wyłączane po dwóch dniach. Do pacjenta codziennie przychodzi fizjoterapeuta, który uczy go jak się poruszać i uzyskać niezależność. Pacjent zdobywa nowe umiejętności, takie jak wsiadanie na wózek czy krzesło toaletowe, powrót do łóżka itp. Po odzyskaniu zadowalającego poziomu sprawności oraz zmniejszeniu dolegliwości bólowych pacjent jest wypisywany ze szpitala z zaleceniami.
Niektórzy pacjenci tracą takie ilości krwi, że potrzebują transfuzji jeszcze przed zabiegiem. Zdeponowanie krwi na własne potrzeby jest możliwe, ale niewymagane. W razie potrzeby korzystamy z banku krwi. Utrata krwi ma miejsce nie tylko podczas operacji, ale także w ciągu paru następnych dni. Jeśli pojawia się potrzeba transfuzji, najczęściej zdarza się to w pierwszym lub drugim dniu po zabiegu. Ryzyko z tym związane jest minimalne. Poniżej 10% naszych pacjentów wymaga podania krwi.
Tak. Pacjent otrzymuje wózek i balkonik, który zabiera ze sobą. Pomoce te organizują Koordynatorzy Opieki Medycznej PEI. Fizjoterapeuci zatrudnieni na oddziale uczą pacjentów, jak przemieszczać się z łóżka na wózek i do toalety. Pacjent zaczyna chodzić z balkonikiem, a następnie o kulach już po wyjściu ze szpitala.
Będą to leki:
Podawana jest także witamina D oraz leki przeciwzapalne.
Jest kilka opcji. Wskazany kontakt z Koordynatorem Opieki Medycznej.
Pacjent musi zostać w Warszawie do momentu zakończenia fazy dystrakcji (wydłużania). Czas trwania fazy dystrakcji dla wydłużania w odcinku udowym wynosi jeden dzień na każdy planowany dodatkowy milimetr wzrostu, np. 80 mm = 80 dni. Wydłużanie rozpoczynamy w okresie do 7 dni po zabiegu zależnie od wieku pacjenta. W związku z tym, jeśli np. rozpoczniemy działania dopiero w 7. dniu, należy dodać te 7 dni do 80 potrzebnych do uzyskania 80 mm, czyli 87 dni jest potrzebnych dla uzyskania 80 mm. W przypadku wydłużania piszczeli tempo wynosi ¾ mm na dzień. Faza dystrakcji dla uzyskania 50 mm trwa 10 tygodni. Do tego okresu należy doliczyć tydzień poprzedzający rozpoczęcie wydłużania – co łącznie daje 11 tygodni.
Tak – w ciągu pierwszych 2-3 tygodni potrzebna będzie pomoc. Pacjent powinien przyjechać z osobą towarzyszącą, która będzie się nim zajmować. Opcjonalnie może zatrudnić pomoc na pierwsze dwa lub trzy tygodnie po operacji. Możemy pomóc to zorganizować.. W pierwszym tygodniu po wypisie pomoc potrzebna jest w większym wymiarze godzin niż później. Jeśli pacjent przyjeżdża sam, musi zapewnić środki na ten cel. Każdy potrzebuje pomocy przez co najmniej dwa tygodnie po wypisaniu ze szpitala. W przypadku braku osoby towarzyszącej, pacjent będzie wymagał kilku godzin pomocy dziennie.
Podczas dystrakcji końce kości są utrzymywane w rozdzieleniu przez wszczepiony gwóźdź śródszpikowy. Jest on jest zamocowany w tkance kostnej za pomocą śrub na obu końcach. Średnica gwoździa wynosi 8,5, 10,7 lub12,5 mm. Średnica śrub liczy natomiast 4–5 mm. Pod wpływem powtarzalnych obciążeń każdy implant w końcu ulegnie wygięciu lub złamaniu. Żaden implant, niezależnie od producenta czy technologii, nie jest na to odporny. Ryzyko rośnie wraz z masą ciała pacjenta. Dotyczy to wszystkich gwoździ wykorzystywanych do wydłużania kończyn, niezależnie od materiału, z którego są wykonane i od obietnic producenta czy lekarza.
W naszym ośrodku pozwalamy na pełne obciążanie kończyny dopiero, kiedy na zdjęciu rentgenowskim widoczne jest pełne wypełnienie luki tkanką kostną. Wtedy to kość przejmuje obciążenie i odciąża implant. W trakcie wydłużania pozwalamy na obciążanie kończyny ze wsparciem kul lub balkonika, które pozwalają na przeniesienie ciężaru ciała na ramiona. Dozwolony poziom obciążenia zależy od kilku czynników: masy ciała pacjenta, średnicy gwoździa oraz kości poddawanej wydłużaniu. W przypadku gwoździa Precice2 o największej średnicy (12,5 mm),dopuszczamy obciążenie do 34 kg na każdą nogę. Oznacza to, że jeśli pacjent stoi obunóż podpierając się dwoma kulami, może znieść obciążenie do 68 kg. Tym niemniej podczas chodzenia lub przenoszenia ciężaru ciała z jednej nogi na drugą pacjent MUSI POSŁUGIWAĆ SIĘ DWOMA KULAMI i redukować obciążenie do 34 kg przy każdym kroku. W okresie dystrakcji pacjentowi NIGDY nie wolno chodzić z jedną kulą, niezależnie od masy ciała. W okresie konsolidacji obowiązuje ta sama zasada, do czasu aż lekarz pozwoli na podniesienie progu obciążenia. Pacjent może sprawdzić poziom obciążenia kończyny stając na domowej wadze, opierając się na kulach i próbując osiągnąć wymaganą wagę, np. 34 kg. Dla gwoździ o mniejszej średnicy, 10,7 mm i 8,5 mm, dozwolone są nie więcej niż 23 kg na nogę.
Pacjenci w trakcie procedury wydłużania kończyn z implantem mogą prowadzić pojazdy dopiero po odstawieniu narkotycznych środków przeciwbólowych stosowanych w ciągu dnia. Muszą też być w stanie samodzielnie wsiąść i wysiąść z pojazdu, a także stanąć przy pomocy kul lub balkonika oraz wsiąść na wózek inwalidzki, by uzyskać pełną samodzielność. Wszystkie te czynności muszą być wykonywane w granicach dozwolonego obciążenia kończyn, jak opisano powyżej.
Rehabilitacja odbywa się w Paley European Institute 5 razy w tygodniu w całym okresie wydłużania pod okiem dedykowanego fizjoterapeuty. Dodatkowo pacjent rehabilituje się w domu codziennie co najmniej 3 razy na dobę zgodnie z otrzymanym od nas protokołem.
W okresie konsolidacji rehabilitacja musi być kontynuowana, jednak z mniejszą częstotliwością (2–3 razy w tygodniu). Zmieniamy również w tym czasie zakres oraz charakter ćwiczeń. W tym okresie szczególny nacisk kładziemy na trening motoryczny aby przyspieszyć powrót do pełnej aktywności.
Proces wydłużania jest obsługiwany przez samego pacjenta lub bliską mu osobę w miejscu zamieszkania. Gwóźdź jest każdorazowo wydłużany o ¼ mm, 4 razy dziennie dla kości udowej i 3 razy dziennie dla kości piszczelowej . W przypadku jednoczasowego wydłużania kości udowych i piszczelowych wydłużanie jest przeprowadzane tylko 3 razy dziennie. Cały proces umożliwia specjalny transmiter lub „pilot”, ERC (External Remote Control). Każdy pacjent jest przeszkalany z obsługi ERC przez naszego technika ortopedycznego, dopóki nie nabierze wprawy. Każdy pacjent otrzymuje ERC na własny użytek. Urządzenie należy zwrócić po zakończeniu fazy wydłużania,
Co dwa tygodnie odbywa się wizyta kontrolna z lekarzem w siedzibie Paley European Institute. Dodatkowo jeśli pacjent wykazuje jakieś niepokojące objawy możliwa jest kontakt telefoniczny z Koordynatorem pacjenta. Również podczas rehabilitacji nasi fizjoterapeuci nieustannie nadzorują proces wydłużania w porozumieniu z zespołem lekarskim.
Zdjęcia RTG każdej kości poddawanej wydłużaniu wykonywane są co dwa tygodnie przed lekarską wizytą kontrolną.
Po zapoznaniu się ze zdjęciami rentgenowskimi pacjenta dr Deszczyński lub dr Albrewczyński udziela odpowiedzi drogą e-mailową ze swoją interpretacją badania i opinią na temat możliwości pełnego obciążania kończyn. Zazwyczaj pełne obciążanie jest możliwe po upływie 1-2 miesięcy od zakończenia fazy dystrakcji. Większość pacjentów może chodzić z pełnym obciążeniem miesiąc po zakończeniu wydłużania kości udowej o 5 cm i dwa miesiące po zakończeniu wydłużania kości piszczelowej o 5 cm. W przypadku wydłużania kości udowej o 8 cm jest to możliwe zwykle po upływie 2 miesięcy.
Przed podjęciem aktywności sportowej pacjent musi najpierw odzyskać sprawność i siłę mięśni. Przy zapewnieniu intensywnego usprawniania możliwy jest powrót do sportu nawet po sześciu miesiącach od zabiegu. Jest to jednak kwestia indywidualna i zależy od oceny lekarza. Większość pacjentów może wrócić do biegania po upływie około miesiąca po otrzymaniu zgody na odstawienie kul. Inne dyscypliny można zacząć uprawiać po upływie około miesiąca od rozpoczęcia biegania. Aby przyspieszyć pełen powrót do aktywności sportowej naszych pacjentów wprowadziliśmy w Paley European Institute specjalny protokół treningi funkcjonalnego po wydłużaniu kończyn.
Tak – wszystkie gwoździe należy usunąć. Termin nie ma kluczowego znaczenia, ale zazwyczaj gwoździe usuwa się po upływie roku lub dwóch od pierwotnej operacji. Jest to niezbędne ze względu na to, że gwoździe są wykonane z tytanu lub stali i przez lata wydzielają jony metali, a także dlatego, że mają ruchome części. Urządzenie Precice jest wyposażone w magnes ziem rzadkich. Jest on odizolowany od ciała wewnątrz wodoodpornej komory. Istnieje ryzyko, że po latach jej szczelność zostanie naruszona i magnes ziem rzadkich będzie mógł wejść w kontakt z płynami ustrojowymi. Zanim dojdzie do takiej sytuacji, wskazane jest usunięcie urządzenia.
Pomiędzy procedurami zalecana jest przerwa od sześciu miesięcy do roku. Procedury wydłużania kości udowych i piszczelowych mogą być prowadzone w tym samym czasie, opcję tę można omówić z dr. Deszczyńskim lub dr. Albrewczyńskim.
Istnieje wiele potencjalnych powikłań związanych z procedurą wydłużania kończyn. Są one szczegółowo omawiane z pacjentem podczas wstępnej konsultacji i ponownie podczas wizyty przedoperacyjnej. Zalicza się do nich m.in.: brak zrostu kostnego, rozbieżność długości kończyn, uszkodzenie nerwu w wyniku rozciągania, przykurcze mięśni/ścięgien prowadzące do sztywności stawów oraz stanów zapalnych w stawach. Inne możliwe powikłania to: zakrzepica żył głębokich oraz zator tłuszczowy. Rzadko zdarza się brak pełnego zrostu. Może dojść do nadmiernego naciągnięcia nerwu, co czasami wymaga operacyjnego odbarczenia nerwu. Napięte mięśnie i ścięgna mogą wymagać operacyjnego wydłużenia. Tego typu problemy są mało prawdopodobne, a jeśli wystąpią zespół Paley European Institute jest doświadczony w ich rozpoznawaniu oraz szybkim odpowiednim leczeniu. Zbyt powolne wydłużanie lub przykładanie sterownika ERC w nieprawidłowym miejscu (nie bezpośrednio ponad magnesem wewnątrz gwoździa) może przyczyniać się do przedwczesnego zrostu. Jeśli do tego dojdzie, konieczna jest kolejna operacja w celu ponownego przecięcia kości, by umożliwić dalsze wydłużanie.
Większość naszych pacjentów osiąga doskonałe rezultaty bez większych powikłań. W przypadku wystąpienia powikłań wyniki leczenia są zazwyczaj również dobre, pod warunkiem ich szybkiego rozpoznania i leczenia. Procedura wymaga długotrwałej rehabilitacji, a powrót do pełnej sprawności, w tym aktywności sportowej, może trwać ponad pół roku.
Procedury wydłużania kończyn powinny być wykonywane wyłącznie przez doświadczonych specjalistów. Paley European Institute należy do ośrodków z najbogatszym doświadczeniem w dziedzinie wydłużania kończyn w skali światowej. Nasi dotychczasowi pacjenci przybyli do nas z wielu krajów, by skorzystać z kompleksowych terapii ortopedycznych oferowanych przez nasz zespół o ugruntowanej renomie. W naszym Instytucie lekarz prowadzący szczegółowo wyjaśnia wszystkie dostępne możliwości leczenia, a następnie dostosowuje jego przebieg do konkretnych potrzeb danej osoby. Nasi pacjenci są otoczeni kompleksową opieką całego zespołu, w skład którego wchodzą doświadczeni chirurdzy ortopedzi oraz wyspecjalizowani asystenci, pielęgniarki i fizjoterapeuci. Dzięki nam pacjenci osiągają najlepsze możliwe rezultaty wydłużania kończyn w celach estetycznych.